ÖZLEDİM ONU
Rüzgarla yarýþa girmiþ nazlý yâr
Oturdum kenardan gözledim onu
Yakan þu hasreti, sanki ilk bahar
Öyle ki gönülden özledim onu
Deli ýrmak gibi, çaðlar akardý
Saçýna her türden çiçek takardý
O kara gözleri, nasýl bakardý
Ne dediyse yaptým, nazladým onu
Gündüz hayalimde gece düþümde
Sevdasý terk etmez her gün peþimde
Zaman zaman ise, yanýbaþým da
Büyük bir sabýrla izledim onu
Ruhuma kök salan bir saçak gibi
Sakladým herkesten bir kaçak gibi
Doyumsuz, nadide bir çiçek gibi
Yýllarca sýr gibi, gizledim onu
Ak köpüklü dalgalarla boðuþtum
Gönül ile hemen her gün döðüþtüm
Yaðmur oldum, karla birlik yaðýþtým
Nazlý yâr eyleyip, sözledim onu
Hüzünü aðlattým, dallar sevindi
Hasreti dindirdim, yollar sevindi
“Seviyorum”dedim, diller sevindi
Gülen resimler de, pozladým onu
Lüzumsuz dokundu, tel inliyordu
Gözüne bakýnca o anlýyordu
Atýnca gazeli, gök çýnlýyordu
Adýn türkü yapýp, sazladým onu
Sadýk DAÐDEVÝREN
Aþýk LÜZUMSUZ SEVDA ÜSTÜNE
Güneþi kucaklar, yâr ay’ýn þavký
Sevda pýnarlarý söz ile çaðlar
Bakýþlar coþturur arzuyu, þevki
Bülbüle yâr olur, bahçeler,baðlar
Gönül kanatlanýp, konarken dala
Sevgi sözcükleri, dokunur bala
Yarýným, umdum, sendedir hâla
Sarar halý gibi, sevdamý daðlar
Buðulu gözlerle, sinemi delip
Benimle aðlayýp, benimle gülüp
Hayata tutunan, sarmaþýk olup
Bilirsin beni yâr, bir sözün baðlar
Deme bana yoktur “sende bi vefa”
Sürmedim doyunca sende bir sefa
Gözlerime bir bak hele son defa
Seviyorsa eðer, o gözler aðlar
Vuslatýn önünü kesmesin kervan
Elbette dönecek, aþk ile devran
Sevda bayrýðýnda mutludur serven
Yakar bu aþk beni, yüreðim daðlar
Güneþ yüzlüm yelde kalmasýn selam
Terk etsin gönlünü, acý, dert, elem
Birlikte aðlayýp, birlikte gülem
Tercihe kalýrsa, kalp seni yeðler
Seviyorsan candan sol yanýn tüter
Gülünde, dalýnda, bülbüller öter
Lüzumsuz içinde bir sevda yeter
Kýrýk saz þenlenir, gönlümü eðler
Sadýk DAÐDEVÝREN
Aþýk LÜZUMSUZ
SERVEN: Yelken direði
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.