Bütün istasyonlarda hüznümün sureti asýlý
infaz bildirilerim okunuyor bütün sokaklarda
düþlerimi rehin býrakýp yýldýzlara
gecenin bir vaktinde
örtüp üstüme karanlýðý
ellerimi cebime, seni kalbime koyup
çekip gidiyorum iþte düþe kalka uçurumlarý alýp terkime
varsýn kimse tanýmasýn beni
bir sen tanýsan yeter...
dostluðun, vefanýn tükendiði
sevginin, aþkýn yok olduðu,
arkadaþlýklarýn çürüdüðü yerdeyim
ellerimi cebime, seni kalbime koyup
son kez öperek alnýndan
alýp omuzuma kimsesizliðimi gidiyorum iþte
ardýmda ölümün ayak sesleri
önümde kanlý cam kýrýklarý
ölüm ki, inatla yürüyor damarlarýma
sahtekar kumarcýlarýn hileleriyle
suçsuzluðuma inandýramadým feleði
suçsuzluðuma bir sen inansan yeter
kimsesiz yollarda sýzlasa da ayak izim
vurup kaderimi yerden yere
öfkemi, kýrgýnlýklarýmý alýp sýrtýma gidiyorum
hiçbir yeri olmayan yolcuyum artýk
serme mahsun bakýþlarýný önüme, bükme boynumu
varsýn kýyametini sýrtýma geçirsin hayat
ne yazar yüreðimde bin yara kanarsa da
varsýn yel uçursun hayallerimi
umudumu sel götürsün
ölümden ötesi mi var ey yar
bir acýna yanarým
bir sana aðlarým
gözyaþýmý sen silsen yeter ...
varsýn onurunu mezara gömenlere kalsýn bu dünya
gidiyorum iþte düþe kalka uçurumlarý alýp terkime
yaþayamadýðýmýz mutluluðu
çektiðimiz acýlarý
yitirdiðimiz umutlarýn hesabýný sormadan gidiyorum...
sen olmasan acým büyümezdi belki bu kadar biliyorum...
Ah!.. hep özlemler düþtü payýmýza ey yar.
al yüreðinin sýcaklaýðýna sakla yüreðimi
varsýn gülüme ayaz vursun
dolu kýrsýn dalýmý medet dilemem muhanneten
ben onurumu baþýmýn üstünde taþýdým hep
varsýn bin kurþun sýksýnlar yarama
yaramý da alýp giderim ben
varsýn dünya alem düþman bilsin beni
Bir sen dost kalsan yeter
ve ey hayat
ey yaþadýðým acýlar, ey sevdalý gençliðim,
ey umarsýz yaralarým, duman duman tüten efkarým
damar damar acý ve ihanetlerle örülen kalbim
attýðým her adýmda düþtüm, dile düþtüm, küle düþtüm
gamdan daðlar kurmuþum þimdi üstüme.
hoyrat acýlarla susmuþum,
varsýn kimse duymasýn sesimi
feryadýmý bir sen duysan yeter
ben sevdamý gönül içre saklamýþým
yerini bir sen bilsen yeter ...
ölürsem dudaðýndan bir gül býrak dudaklarýma
ört üzerime gözlerini üþürsem
yüreðimi yüreðinin üzerine koy
varsýn omuz vermesin tabutuma kimse,
kimse aðlamasýn ardýmdan
mezarýma bir sen gelsen yeter...