Kara gözlerin alev alev yanardý, Ayrýldýðýmýz gün. Eski canlýlýk neþe sende yoktu, Son gün. Çatýk bakýþýnla karýþýk tebessümün, Çaresiz gibi sanki. Sesine karýþan hýçkýrýk piþman, Sen yutkunurken. Kara gözlerin damlattý gül yüzüne, Ýki kara yaþýný. Son defa öpüþtük el sýkýþtýk senle, Ýstemeyerek usulca. Sýcak elini ýslak dudaðýný ararým, Hala her güzelde. Hayalde senle oynaþýrým gecelerde, Koyu gölgelere sýðýnarak. Sen istedin ayrýlýðý, Fakat piþmanlýðýný duydum. Sakýn dönme bana Affým yok asla sana.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfankarabuluT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.