Bir düðün yerindeyim, oturduðum yer ýssýz/kalin ]
Sessizliðin sesini dinledim sessiz sessiz
Bir kapýdan girenler, öbüründen kaçanlar
Gözlerime takýldý göz önünden uçanlar
Hayal diyarýndayým, boþluðun içindeyim
Yetim Balkanlardayým, Türkistan’da, Çin’deyim
Asýrlarca; sevgili, gül dürdün, yüz güldürdün
Gidiþin hazin oldu, yürekleri öldürdün
Sis kaplamýþ ovayý, tozlu yolda al taylar
Uzaktan hayal meyal göründüydü Altaylar
Sessizliðin sesine saat gibi kuruldum
Sensizliðin içinde sessizliðe vuruldum
Mecnunlar çöle vurgun, Tahirler Zühre’sine
Hüseyin susuz kalmýþ, senem oynar nesine
Gözler dalgýn tepede, yol gider yar aþaðý
Basiretler mi baðlý? Akrepler kurmuþ aðý
Millete seslen hele, duymaz deme sesimi
Gönlünden kov akrebi, öldürme hevesimi
Evliya saygýsý var, gönlünde zengin ülfet
Dost baþa çorap olmaz, ne de mazluma külfet
Baþ baþa baðlý deðil, gönül onun kýrdýðý
Anamýn dost sandýðý, babamýn kandýrdýðý
Ateþin volkana eþ, kýrýlma halka eðil!
Aðla ey garip ana, baþtaki senden deðil!
Vatan kaygýsýndayýz, bunu bilenler bilir
Millete korku düþer, dine de halel gelir
Yýllardýr iþlenmemiþ ýssýz ova gibiyiz
Dýþtan bakan gül sanýr, içten tava dibiyiz
Karardýkça karardý düþünmeden visali
Sobanýn bacasýndan düþmüþ kedi misali.[