Ve iþte Seni arýyordum hafýzamýn mahreminde Kayboldum yine... Yine kayboldum kendimde
Kaçýncý siliniþ bu güz teninde Hangi gün bu gün Kaçtýðýmýz kaçýncý yaþ sürülüyor demsizliðe
Ömür diyorum be güzelim ,hep mi özlem Ömür var ya, Peki neden Tam önünde gözlermin can çekiþen Þu sana dair içimdekiler Bak evren tükeniyor her bitiþte
Sarýyorsun sokaklarýmý Sarýyorsun tüm aðaçlardaki hüzünsel sonbaharlarý Acý bu ,çok acý Artýk tanýyamýyorum Ne kokunu Ne kollarýndaki anlamý
Oysa diyor yüreðim boðulmuþ sesiyle Tanrý kokuyordu çocukluðumu sýrlayan o hanýmeli Bir kurtulsa ah o çiçek esaretimden Marmara karýþacak gözlerimizde O soðuk ,o ilgisiz duran yüzünden Ýneceðiz o vakit anne bereketindeki rahmine
Huzur dolsun artýk ne olur ellerimin þehrine Çünkü üryan bir bekleyiþi avutacaðýz Sen Ben Belki biz Ýnsan düþürdüðümüz beklentide Arýyoruz kendimizi Kendisizliðimizde....
Saadet YILDIRIM Sosyal Medyada Paylaşın:
paydasız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.