Gözlerimde öfke ateþi,
elimde çakmak..
Aynada görünen yarýsý yüzümün,
kýrýlgan ölgün..
Sapsarý kesilmiþ benzim,
griye çalan mavi.
Ýçimdeki çocuk ölmüþ
çökmüþ ruhuma hüzün
karýþmýþ öfkeme..
kalbin derinliklerinde çaðlayan,
pýnarlarý kurumuþ..
Yitirmiþ kaynaklarýný,
gözlerim alabildiðine siyah
gökyüzü alabildiðine mavi..
Aynada yansýyan güneþ
kývýlcýmlar çakýyor gözümde,
bakýyorum
bakýyorum kendime:
Sonra güçlü bir darbe,
ellerim kan içinde
yüzüm kanar içerde..
Acýyý hissetmiyorum belkide
içime sýzýyor biryerlerden,
derinden derine..
Kýrýlan camlar daðýlýyor heryere,
kýrýlan ayna toplanýyor
sunmak için þerbetini zalim yar’e..!
Sen þimdi öl.! Yýkýlmayan inadýnda..
Yüzümü kýrýlan aynalarda ara,
acýmý hafifletme, yaramý sarma.
Kaybol yokoluþlarýnda....
KaybOL..Gurur tepelerinin yamaçlarýnda.
geri dönmeye kalkma..!..
03--01--08 01:30 [ /kalin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.