vardýn hep..
ve öyle bir sevmekti ki bu
kokunu giydirmek gibi ruhumun çocukluðuna
ve dokunamamak büyük gelen yanlarýna sevdamýn
eksik seviþlerini su bekleyen topraklara gömmek gibi
var etmek gibi mutlu sonlarý olmayan bir masalýn sonunu
son bulmak adýný çýðýran türkülerin melodisinde
tenime dokunan zamanýn çýngýraklý sesi gibi
ve beyin odacýklarýmýn seninle meþguliyetiydi
yana yana sevmek seni..
yüreðim demini tazelerken günün beþ çaylarýnda
dudak payý ayrýlýklarýnda kalan hüzün gibi
yüzün gibi hasretin bendeki adý
yüzüm gibi..
duvardý diþ aralarýna sýkýþtýrdýðýn keskin cümleler
kilit gibi içeri giremediðim kapýlarýnýn ardýnda
kelimelerin ihtiyar
fakir bir sevda gibi
seviþlerin yoksulluðu biriktirip
zengin ayrýlýklarý baðýþlar gibi ömrüme
bir günüme bin hüzün hediye eder gibi
gözlerinin gülüþü tanýmadýðým yüzlere..
dün gibi
sen vardýn ömrümde
gitar tellerimde de sen vardýn
terini engelleyemediðim ellerimde de..
sen vardýn iþte
kalemimde defterimde
göremeyen gözlerimde
yýldýzsýz gökyüzümde
sen vardýn
hep vardýn
varamadýðýmýz sonda bile..