KİMSESİZ ÇOCUK
Dün bir çocuk gördüm,ayaklarý çýplaktý,
Sordum onun adýný,dik dik yüzüme baktý,
Giydiði pantalondan fýrlýyordu dizleri,
Fakat herþeye raðmen parlýyordu gözleri.
Ne de tatlý yavrucak,konuþmaya baþladý,
Ama birden ne oldu,aktý gözünün yaþý,
Meðer ona sormuþum,kimin oðlusun diye,
Deþmiþim yarasýný,sormaz olsaydým keþke.
Sonra bir an durarak,anlattý geçenleri,
Bu olay hiç üzmez mi insaný sevenleri?
Ýþte o an kahroldum,nefret ettim kendimden,
Sanki dünyam yýkýldý,vuruldum can evimden.
Kafasýný kaldýrdý,görüp üzüldüðümü,
Gelin görün insanlar,çözün bu kör düðümü,
Kalmadý mý kimsede insanlýðýn eseri,
Taze yavrunun hali,üzmüyor mu sizleri?
H.ÝBRAHÝM DEDEDURAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.