GECE
Bu geceki gökyüzü aydan yýldýzdan yoksun,
Bakýnca penceremden,herþey sessiz ve sakin,
Ýsterdim ki gökyüzü ayla yýldýzla dolsun,
Bu manzarayý görüp ruhum soluyor lakin.
Uzaklarda ýþýklar pýrýl pýrýl parlýyor,
Bense bu karanlýkta yapayalnýz ve mahzun,
Arasýra uzakta birkaç köpek havlýyor,
Yoldan geçen þoförün gidecek yolu uzun.
Bekçi,polis düdüðü sessizliði yýrtýyor,
Bazen gökte yýldýzlar,göz kýrpýyorlar bana,
Öðrenciler yatakta geziyi sayýklýyor,
Böyle sessiz geceler hüzün verir insana.
Benim de ruhum bazen,gece gibi kararýr,
Hüzün dolar içime,kývranýrým yatakta,
Kafamda binbir çeþit düþünceler dolaþýr,
Bir türlü sevemedim geceleri hayatta.
H.ÝBRAHÝM DEDEDURAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.