Nice yollar aþtým sevda denen kýr at ile, Bir menzile erken varamadým. Kimi ateþ oldum kavruldum yandým, Kimi sel oldum çaðladým taþtým, Neyleyim aþk ile bir gönüle dolamadým. Bazý arif oldum, cümle aleme sýrdan, iz verdim. Bazý ilden ile uzayan kol oldum sardým, Ne çýktý ise bahttan, kahi dolu verdim, kahi az verdim. Heyhat! Koca ömrü bir halda harcadým, bir anda talan eyledim. Þu deli gönlümü eðleyecek, bir han bulamadým. Çok memleket gezdim, haldan hal sezdim, karanlýktan geçtim aydýnlýðý süzdüm. Belki çok gönül aldým, belki kýrdým, belki üzdüm. Lakin gizli akan yaþýmý silecek, bir can bulamadým. Hýþýmla geldide geçiyor dünyadan ömür denen bahar, Bir gülistana varýp bað-ban olamadým. Bir gönüle yar olup kalamadým.
Celal Þahbaz (yorgunkalem)
Sosyal Medyada Paylaşın:
yorgun-kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.