sardunyalara su verdim bu sabah
rüzgar çanlarý baþka bir melodiyle çalýyordu
kýrlangýçlar kanatlarýyla kesiyordu göðü
bir göç vardý gökyüzünde akdenize doðru
içim burkuldu...
ne zaman kýrlangýç göçü görsem
gözlerimin mavisinden saðanaklar yaðardý
içimde bir ateþ körüklenirdi
geçmiþe dair
þenliðim söner,
uçurtma bayramlarým rüzgarsýz kalýrdý
aklýma gidiþin düþerdi
ahh gitmeseydin be adam
sunardým sana kendimi çeyiz sandýðýmda.
gidiþin bir iz,
yazgýmsa kara kalemlerle yazýlmýþ
dokunaklý bir þiir.
her kýrlangýç göçü kalbimde aðrý
gözlerimde mavi yaðmurlar,
yüreðimde közü kalmýþ bir ateþ,
ikimizin þiiriydi bu
benim ellerim boþ,
yüreðimde sancým
veda sözleriyle kanayan bir dudak...
terkedilmenin kanlý savaþýnda
muzaffer bir kartal gibi yýrtýyordu gökleri çýðlýðým,
uyandýðýmda yoktun yanýmda,
yüreðimde kýzýla kesmiþ bir yaraydýn
cevizden yapýlmýþ çeyiz sandýklarýnda
sana saklamýþtým oysa beni...
Melike Melis