Bütün gecem sanaydý,
aþkýn vatanýnaydý,
kan tutmuþtu gözlerim
yokluðunla paslanmýþtý yüreðim,
buz kesmiþti bedenim,
dilimde kekremsi bir þaraptý adýn,
oysaki
gerçekleri bile titretirdin mavi düþlerinde
her geliþinde
cennetin çocuklarý ýslýk çalardý
maverada aþk çiçekleri açardý,
pamuk þekerleri býrakýrdýn
çocuksu düþlerime,
deniz kýzý Eftelya’dan þarkýlar dinlerdik,
þiirler kanardý parmaklarýn,
dilinden düþmezdi hiç adým
’’sarý sýcaðým, gülen güneþim’’ derdin
açardým kýþýnýn üzerine
eritirdim bütün buzlarý
taze baharlarý düþürürdüm yüreðine
lavantalar saçardým gövdene
o zaman bana biriktirdiðin
bütün hüzünleri saç yüzüme,
belki uçsuz bucaksýz
bir gökyüzü olur gözlerim,
belki bir þiir olur akar sözlerim,
þimdi Fýrtýnalar sarsar vatanýmý,
kýrýk bir dal olur düþlerim,
sonbahar düþer yazýmýn üstüne
cam kýrýðý bir ses olur çýðlýðým,
Kederlere bayramdýr gidiþin,
kara yazgýma bir eþ,
ah ederim sevdama,
yoksun ya,
düþer içime acý bir zulüm...
Melike Melis / Kalinihta Girit