Oysa ben zamana meydan okuyorum, ya usluca sokulur göðsümde soluklanýr, ya da böyle çýlgýn taylar gibi koþturur, Sonrasý malum, kendi nehrimde yüreðimi yýkýyorum , ve öylece yürüyorum AÞK ‘a, sevgiye… Arinmak diyorum da. Ya yüregimdeki nehirler kurursa?
Misra Mumcu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mısra Mumcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.