TEKRAR İSTANBUL YANIYOR ! du ...
Ýstanbul yanýyordu
þehrin bir yakasý yanarken
diðer yakasýnda dalgalar kýyýya selam çakýp geri dönüyorlar yakomozlarýn gizemli göz kýrpmalarýna
bir evle baþladý yangýn
sonra diðeri
daha sonra
diðer evlere uzattý alevden elini
tüm þehri saracaktý böyle giderse
binalarýn çatýlarý üzerinde bir kadýn
kaçarken yangýndan
baþka bir kadýn daha
ve bir baþka kadýn daha
yüksek binalarýn üzerinde
imdat
avaz avaz sesler çoðalýyordu
þehrin sokaklarýnda çýldýrmýþ gibi çocuklar
bir o yana bir bu yana koþuþturuyorlardý
aðut figan aðlýyorlardý
çýrpýnýyorlardý
Ýstanbul yanýyordu
kýyametler koparken insanlarýn yüreklerinde
bir kaç kiþi
uzaktan seyrediyorlardý alevleri
sanki gülümsüyorlardý
bir bahçe içinde
bir kaç kadýn yeþillik topluyorlardý
bir kýz çocuðu ip atlýyor
baþka bir kýz çocuðun
ipten sallanýyordu bacaklarý
tabureye bir adam tekme atýyordu
ayaklarý üstüne düþüyordu yere
kýsa pantolonlu bir kýz çocuðu
bir anne aðlýyordu
bir baba aðlýyordu
bir anne rüyasýna aðlýyordu
hýçkýrýklar kalýyordu yarasýnýn kabuklarý arasýnda
bir anne Ýstanbul gibi aðlýyordu
bir tarafý gülerken
diðer yaný aðlýyordu
aðlarken bir kadýn gecenin kollarýnda
yanarken Ýstanbul
deniz uyuyordu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.