KARANLIK GÖKYÜZÜ

KARANLIK GÖKYÜZÜ
Ne zaman doldu gökyüzü,
Böyle kara bulutlarla,
Unutturdu yazý,güzü
Karardý hep umutlar da.

Hüzün ruhumu kapladý,
Ýçim sýkýntýyla doldu,
Gönlüme hançer sapladý,
Yüzüm birdenbire soldu.

Sonra gökyüzüne baktým,
Tatlý güneþ doðar diye,
Nafile,sigara yaktým,
Beni saran efkar niye?

Bir türlü doðmuyor güneþ,
Sanki gökyüzü aðlýyor,
Benim ruhum ona bir eþ,
Onla birlikte çaðlýyor.

H.ÝBRAHÝM DEDETURAK
Sosyal Medyada Paylaşın:

ibodede Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

YÜZ LİRA YÜCE KİTABIMIZ KURAN MANEVİYAT BAHÇESİ UYKUSUZ GECELER KIZIM(Kızım 8 yaşında iken) KARANLIK GÖKYÜZÜ CANIM KARDEŞİM ACI HABER(ANNEMİN ÖLÜMÜ) SİMİTÇİ ÇOCUKLARIMIZ