Ha’attý bir kenara, ha baðrýna bastý.. Ama çok þey deðiþiyordu.. Artýk bir þeyler sunmaya, lütfetmeye çalýþýyordu ve baþarýyordu.. Þimdi adýný çýnlatýyorum kulaklarýmda, Þarkýlar dinletiyorum kendime, bel ki duyarsýn diye.. Ve yazýyorum, bir gün bunlarý okuyabilme ihtimalin karþýsýnda..
Bir ceza mýsýn, lütuf musun yoksa doðrum mu ? Ben bunun yanýtýný biliyorum, Lakin sana sormak istiyorum ?
Gözlerimden sevinçle akmaya meyilli yaþlara sebep misin ? Düþüncelerim sürekli düþ’en bir düþ müsün ? Ya da yüreðimde gittikçe büyüyen bir yumru mu ? Yoksa sen “Akýn” “Akýn” beni ele geçiren o gerçek misin ? Emre HALÝLOÐLU 16.10.2013 02:55:28
Sosyal Medyada Paylaşın:
EmreHaliloglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.