DÜŞLER GÖRÜYORUM

ölüm ve yalnýzlýk
sen ve ben gibi oldular artýk
sararken tüm bedenimi
sýla akþamlarýnda

bir mahur þarký
ya da bir þiir gölgesinde yaþamak
yetmiyor suskun gönlüme
son baharýmda

bulutlara cýkýyorum þimdi mevsimsiz
eflatun düþler kuruyorum
hepsi isimsiz
þiirlerim var kör karanlýklarda

gelmiþim geçmiþim
sabun köpüðü misali
kayboluyor ellerimde bir bir
sen gelince aklýma

uçuyor kafesinden anka kuþum
kanat çýrpýyor yeniden özgürlüklere
gagasýnda þiirlerim var el deðmemiþ
koþuyorum olmayacak dualara

ölüm gibi çaresiz
yalnýzlýk kadar da ölümcül
düþler görüyorum artýk
gündüz rüyalarýmda

Sosyal Medyada Paylaşın: