Sessizliði dinliyorum. Sessizliði dinliyorum hafiften bir yel dolaþýrken saçlarýmýn arasýnda. Geçmiþin izleri dalgýn gözlerimde gidip, gidip geliyor. Düþünüyorum, hatýrladýðým piþman olduðum anýlarýmý, Kýmýldamadan ben, Baþým ve çenem avuçlarýmýn arasýndayken.. Öyle dalmýþým ki,,, Öyle bir dalmýþým’ki, görmüyor gözlerim gelip geçenleri etrafýmdan, Hayalet gibiyim bu gün ben hayalet gibiyim.
Ne etrafýmdaki aðaçlardaki kuþ sesleri Ne de, gelip geçen insanlarýn ayak sesleri uyandýramýyor, Daldýðým derin uykumdan. Düþünceler içinde yoðruluyorum da, kimseler rahatsýz etmiyor beni. Uyandýran biri varsa o da, sadece arada bir esen meltem yelleri. O da dolaþýyor saçlarýmýn arasýnda beni teselli eder gibi.
Sessizliði dinliyorum. Sessizliði dinliyorum, güllerin kokularý varken etrafýmda. Gül kokularý bile dindirmiyor, içimdeki kendime olan kinlerimi. Baþýmý býrakýp ellerimden sýktým yumruðumu Ve vurdum kýrdým önümdeki tahta masanýn orta yerini. Neyim ben. Neyim Allah’ m. Bir ruh hastasý mýyým? Yoksa kader kurbaný olan birimiyim anlamadým gitti. Bildiðim tek bir þey var o da, mutsuz umutlarý tükenmiþ biriyim.
Ahmet Yüksel Þanlý er 13 Eki. 13 Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.