Bu gece sana bir þeyler yazmak istedim
yine aldým kalemi elime
nereden baþlayacaðýmý bilmiyorum aslýnda
sana olan sevdamý yazsam
kalemin mürekkebi yetmez anlatmaya
sözlerimse düðümlenir boðazýmda
yalnýzlýðýmý yazsam gecenin karanlýðý aðlar halime
ve korkarým güneþ doðmaz bir daha
Sevgilim
içimdekileri söyleyebilseydim sana
eylül düþmüþ saçlarýmda dolaþan,
sensizliðimin ilacý gözlerini,
kapatmazdýn uykulara
söyleyemedim yüreðimde büyüttüðüm cümleleri
sustum çaresizce sen giderken
odamýn karanlýðý bile bir baþka bu gece
gölgem yok soðuk duvarlarda
sende yoksun yanýmda
hüzün doldu yüreðime nedense
söylenecek bütün sözler yarým
bundandýr gözlerinden kaçýþým
Ýþte böyle
sana bir þeyler yazmak istedim
caný boðazýnda sevdamýn
haykýrýþlarýný duy istedim
sensizliðin en kuytu yerinden yýrtýlýp
küskün bakýþlarda gizledim seni
buruk bir gece vaktinde
sessizliðimde demlendim yine
yarýnlara umutlu uyumak istiyorum
ve sabah olsun seninle yeniden
iyi uykular zifiri karanlýðýmýn ýþýðý
rüyalarýnda öpüyorum seni sessizce
hisset beni
seni çok seviyorum...
13 Ekim 2013
Rasim Yýlmaz