Usulsüz sevmek

Her gün bin defa ölmek gibi
Çaresiz eylemdi göz pýnarlarýndan süzülen yaþ
Kahýr ederken gönül susuzluðuna, yeþermeyen düþlerin
En eþsiz hatýrasý kaldý tozlu rafýnda ömrün
Silik sayfalar da cümleler dolusu hikayemizin



Yaðmurdan önce aðladý deniz
Sarpa sarmýþ düþüncelerin ehli zamanlarýnda
Dalgalarýnda savrulurken gençlik
Ant olsun dediði ne varsa
Sürer yüzüne gözüne fýrtýnasýnda, boðulmadan önce hayatýn



Sevmedi, çok sevdi insanlarý
Sevdikçe azalýrken benliði aklýn ücra köþelerinde
Belki bir gün, bir gün gelecekti karmasýna sýðýnýlmýþ yalanlarýn
Yabancý deðildi, yalnýz kalýþlarý



Sorguya çekilmiþ suçlarýn en asiliydi sevgi
Adým baþý bir parça alýrken ömürden
Prangasý acýtýrken caný
Hiç olmamýþcasýna sürgün edilirken gözler
Vazgeçmeye mahkum býrakýldý yine yeniden



Hangi haykýrýþ kavuþturur ki elleri
Aðýr yenilgiler verirken mavi
Aðýtlar yine yetmedi
Sürgün edilmiþ sevdaya


Sus,dinle,düþün
Kendinden çok baþka yüreðin kimi sevdi
Bir dilek tut çocuk, ne siyah olsun nede yalan
Bil ki sana en çok beyaz yakýþýr

s.ç
Sosyal Medyada Paylaşın: