Günden Güne

Þartýz susmaktýr sevmek
Kimi zaman kirlenirken avuçlarýmýz arasýn da
Sahipsiz kalmýþ gönül baðýna sarýlýr
Yalnýzlýðýn illet olduðu vakitlerde


Sevmeyi bilmedik çoðu zaman, sevdikçe eksilmekten korkarak
Ahtý kalmýþ ömrün en hassas noktasýnda
Özlerken yürekte sýcaklýðý
Vakitli vakitsiz sarardý sol yanýmýzý bir garip öykü



Günden güne ömrümüzden eksik olmayan hüzne katýk edip hayatý
Aslýnda geçecekti zaman üzülmeyi bekleyerek
Doya doya içerek ve her yudumda boðazýmýza takýlarak



Aslýna bakmaktan suretin en acý yanýna çarpar gerçek
Çünkü en baþta sevmeyi bilmek gerek
Doðmamýþ güneþin sýcaðýný beklerken
Bulutun karasýna doðan göz bebeðin buðusuyla yaþar
Kýrýlmýþ yaný insanýn


Sustukça çoðalýrken haykýrýþlar
Kör düðüm olur kulaklarý dolmuþ sevdanýn
Baharý ayaz keser dili dudaðý
Kavuþmalara en çok gülmek yakýþýr
Ayrýlýklara inat

Ey yürek sen güzünde güller yarat..


s.ç

Sosyal Medyada Paylaşın: