Sanma ki bir lütuf, Tüm hissettiðim; Sanma ki bir özür Her an dilimle zikrettiðim. Kuru kalabalýðýn arasýnda Tek duyumsadýðým Yalnýzlýðým, Engel olamam; Yaðan yaðmurda Çaðlar gözyaþlarým.
Ne kibir tanýrým, Ne de hasret, Gelse elimden Yine seçerdim ayný þýkký Yaþadýklarýma namzet.
Suskunum her daim, Baþka yolu yok; Gururum gider önde, Ara ara olsam da Yanan ýþýða pervane. Bu ýþýk ki; Yolumu aydýnlatan Bir de bakarým ki; Beni dertten derde sokan. Ýster uzak Ýster yakýn, Hükmündeyim ben Bitmek bilmez efkârýn. Çare var mý bilinmez, Pervasýzýmdýr Ve bilirim ki Asla bu yoldan dönülmez. Gör iþte gör, Bu da benim fýtratým. Dost ya da düþman arama, Ecel gelse de kapýna; Bitmez bu kara sevda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.