Mahalleden aþaðý inirdim
Önüme bir uþah çýhti
Ufak tefek üstü baþý yýrtýk
Elleri kirli idi
Belinde boya sandýði
-Abi boyiyim mi dedi
Heç yüzüne bahmadým
Biraz gettim
Uþahlýðým ahlýma geldi
Bende boyacýlýk yapmýþtým.
Hemen birden geri döndüm
-Gel gardaþ boya dedim.
Uþaðýn gözleri fal daþi gibi açýldi.
Fýrçayi aldi eline
Sallamaya baþladi
O boyadi,ben boyadým
O salladi ben salladým
Yirmibeþ sene önceki bendim
Biraz silkindim gendime geldim.
-Adýn ne ?
-Ahmet, aðabegi
-Okula gidirmisen
-Yoh dedi
-Niye ?
-Ben okumadým,babam okutmadi
-Heç ele olur mi ? Okumadan,etmeden
-Para yoh aðabegi ben neydim.
-Eve ekmek lazým,sekkiz gardaþ
Anam haste,babam sakkat
Gözleri elimdeki poþete iliþti.
Hemen gözlerini çekti,
Çýkardým portakal,muz avakado verdim.
Portakal,muz tamamda bu ne ki aðabegi?
-Avakado dedim
-Ne gadosi aðabegi?
-Yiyilir mi ?
-He dedim heç yemedin mi ?
-Muz bilem yememiþtim buni nerden yiyim
Benim ki de lüzumsuzluk hele sorduðum soruya?
Ele utandým,ele utandým yerin dibine girdim.
San ki baban görmüþtü
Görmemiþliðinde belesi
Aklýma bizim uþahlar geldi
Oni yemem buni yemem
Oni giymem buni giymem
Fakir diye
Çýkarttým beþ lira verdim
Yok aðabegi o çok dedi benim hakkým bir Lira
O dedi ben öldüm
Biz nasýl insanýz,nasýl müslümanýz
Sandýði topladi ey akþamlar dedi getti
O gitti,ben gittim…
Selim ADIM