Belki bitirmek zordu herþeyi Ama baþlamakta kolay deðildi hani Gidiyorum demek kadar geldim demek yorar mýydý ki birini ? Bilemedim,diyemedim,gittim…
Ardýmda gözyaþlarýnýn ýslattýðý bir mendil mi Yoksa gülücüklerin sarmaya baþladýðý bir kent mi býraktým Bilemedim…
Ama gittim… Sýrlarla dolu kalbimi meçhul yollara býraktým Ellerim ceplerimde Gözlerimse bir boþluða dalýp gitmiþ…
Karanlýk bir tünelde de yürüdüðüm oldu Güneþli yollarda da Zifiri karanlýk nedir onu da öðrendim Ve gördüm gökkuþaðýnýn her tonunu da Gülmedim desem yalan ama Aðlamadým yalanýnýn yanýnda o da masum kalmakta…
Gittim…
Gel demedin sen yada bir kuru elveda Ama gittim ben Artýk ne gökkuþaðý görüyorum Nede zifiri karanlýk Yürüyorum yolum aydýnlýk Yürüyorum sonum ýþýk Yürüyorum yolum karanlýk Yürüyorum bu aþk bir saçmalýk…
Sosyal Medyada Paylaşın:
lavinia Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.