Hapsettim yüreðime acý veren adýný
Her dilime geldikçe, eziyorum... Bil, e mi?
Mahþere dek dediðim aþkýmýn miâdýný
Gam seli yükseldikçe çiziyorum... Bil, e mi?
Aldým mesajlarýný sözünü dinleyerek
Bakmýyorum yollara periþan... inleyerek
Öfkemin gölgesinde hergün serinleyerek
Ettiðim yeminleri, bozuyorum... Bil, e mi?
Deseler de kordur aþk; günbegün artan... azan
Dindi kýrgýn gönlümde, artýk esmiyor hazan
Bir tek aynalar kaldý sürekli oyun bozan
Baktýkça, gördüðüme kýzýyorum... Bil, e mi?
Kâbus olup geceme, hep uykumu kaçýrýp
Ne geçti ki eline bana zehir içirip?
Sayende saf sevgiyi kýrk elekten geçirip
Anlamlý bakýþlarý süzüyorum... Bil, e mi?
Kokusu sinse dahi her köþeye bucaða
Düþmem artýk bir daha aþk denen o tuzaða
Kim sevdadan söz etse kaçýyorum uzaða
Tehlikeyi önceden seziyorum... Bil, e mi?
Sýktým dudaklarýmý çýkmasýn diye ismin
Artýk ne kalbimdesin ne hayalimde resmin
Hatta... hatta öyle ki, seni anan her cismin
Þeklini... þemâlini bozuyorum... Bil, e mi?
Güneþ olsan istemem ufkumun sabahýna
Saydým senli yýllarý aþkýmýn günahýna
Aldýrma sen yaþ döken gözlerimin ah’ýna
Þimdi artýk gülerek geziyorum... Bil, e mi?
Çektiðim çileleri hep hayýra yorarak
Yaptým muhasebemi toplayýp... çýkararak
Bu sana son mektubum; kalemimi kýrarak
Yüreðimden aþkýný kazýyorum... Bil, e mi?
Yüreðimden aþkýný kazýyorum... Bil, e mi?
Mecit Aktürk