BİR KADEH SENİ İÇİP BİR PARÇA SARHOŞUM BU GECE

Yapraklarýn ýslýk seslerinde yaþýyordum aþkýný
Kaybolan zamanýn getirdiði garip bir oyuncaktý
SÝlmeye uðraþýyordum bir çýrpýda kara bahtýmý
Elimden aldýn silgimi kaldým karanlýðýmda
En dibinde en koyusunda


Verme bana güzel hayallerimden seçip seçip yalan sözler
Duyduðum herþeyin israfýna aðlar gözlerim
Bilmediðim bir kentin asi ýþýklarý oynaþýr saçlarýmýn gölgesinde
Geçtiðim her yolun tozlarýna senin adýn bulaþýr


Bilmiyorum
Bilmek istediðimi de sanmýyorum hiç
Bir þarkýya ait bestenin çalýnmasý gibisin sen
O kadar yakýþýksýz ve o kadar alaya layýk
Biliyorum aslýnda
Yorulduðum dýþýnda birde usandýðýmý sesini duymaktan
Düþünüp düþünüp karanlýkta oturmaktan



Konuþmak öyle zor deðil
Konuþabiliyorum ben o þarkýnýn aksine
Gözyaþlarým boðmuyor beni
Ben boðuyorum artýk aðlamaktan onlarý
Uzaklaþmak istiyor benden bütün sular
Akmak benden uzakta
Benden çok uzakta mavi olmak!


Bir kadeh seni içip bir parça sarhoþum bu gece
Demli çayýmda yüzüyor gözlerin
Ellerimde sýcaklýðýn bir çay bardaðý oluyor
Bir demlik bitiyor
Sen diye kana kana
Sonra bir kadeh sen
Çay faslýndan hemen sonra...


Bir yakamoz vardý sadece bir gece
Ruhumun loþ ýþýklarý yanýyordu yüzlerce
Yalnýzlýk kentimin sokaklarý ýslaktý
Ben bir türlü çalamadýðým usanmýþ ýslýðýmla
Eskiye göre biraz daha serseri
Biraz daha aþka uzak, aþka yakýn, aþka kararsýz ve yalýn ayak
Seviyordum denizlerde yürümeyi...



Kaybolan bir çocuðun yüreðini hissetmeyi
Seviyordum ellerimde misketler yitirmeyi
Ve aklýmý karýþtýran bilmece gibi sözleri
En kuytusunda gizlenen o çehreyi görmeyi
Hissetmeyi seviyorum þiirlerin kalbindeki acýyý
Her þiirin sokaklarýnda bekliyor bir aþk
Yollarda nemli gözleri
Bir bebeðin yanaðýnda gül açtýran baba busesi gibi
Ve pencereleri öperken her sabah nazlý bir çið tanesi
Ben severim yeniden özlemeyi seni


Bir kadeh seni içip bir parça sarhoþum bu gece
Göklerden ellerime gül yaparaðý düþürür rüzgar
Kuþ uçar balkonumun kenarýna konar
Ve gözlerim buna aþaðýdan bakar


Sonra kayýp bir yýldýzýn telaþý düþer içime
Tenimde dolaþýr hayalin incecik bir tül gibi
Ürperirim yokluðundan misafir bir hüzünle
O hafiften üþümeyi penceremin kenarýnda
Býrakýrým perdelere saksýlara sokaklara
Ben bürünürüm sana
Ben ýsýnýrým sonra
Ben tebessüm yüklenirim kelebek kanatlarýmla...



Sosyal Medyada Paylaşın: