farklý tarifini bilmediðim duygular içerisindeyim mesajlar dolu dizgin gitti geldi.. “döneyim” “ne olur izin ver” diyor.. “seni çok özledi gülün, sensiz olamýyor” diyor çaresiz “gel” dedim “tanýdýk birileri var” dedi vazgeçti.. vazgeçtim
hastaneye oðlana gittim daha iyiydi þükrettim, gülümsedik gazete, dergi, bir þeyler aldým muhabbet ettik, neden sonra haným geldi bir þeyler söyledim hiç önemsemedi
oðlan taburcu oldu birlikte evine gittik hiçbir þeyle ilgilenmiyordu dýþarýda yedik bir þey yemedi, her þeyden þikayet etti oðlan bir þey demedi eþim hep surat astý iþtah kaçtý..
o yine otele, biz oðlanýn evinde.. oðlanla dertleþtim.. “yapamýyorum annenle” “evi ben derleyip topladým” dedim ayrýlmaya karar verdim dedim “ayrýlan ilk siz deðilsiniz sen benimle kal” telefon ettim “sen bilirsin” dedi
dedem yýllar önce “sen yemeðe böyle özenirsen az bir karýnýn yaptýðýný beðenmezsin kaynana gibi burun bükersin vay sana gelecek karýya Allah ecirini versin” derdi eþim hamilelik döneminde, hatta doðumdan sonra dünya bir yana, oðlu bir yana bir eþ olduðunu unutuverdi
artýk ne varlýðýmýn farkýndaydý ne de ne olup bittiðinin, kariyerimin, defalarca yinelesem bile umurunda olmadý ne dediðimin, hatta kariyerinden vazgeçti, içine kapandý adeta her þeyden, benden bile caydý ben de ihtiyaç duymadým herhangi birine ama þimdi vuruldum iþte Gülayþe’ye yeter artýk gül Ayþe!
insan birini severken, bir baþkasýný da üzüyordur aslýnda.. ya da sýrf birini mutlu etmek adýnadýr baþkasýný eza.. ne yazýk.. birine ilgi, hakedene ilgisizliðin ürünümüdür, aksini söylemek mümkün müdür. sizce;
devam eder bu gidiþle
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.