Sökmek bilmiyor, karanlýk geceler baðrýndan hüznü
Sessizlik, çýðlýk çýðlýya kanatýrken nedensiz acýlarda
Ve sonunda ermekte sabaha sýrtýnda ki âlemle
Zamanýn ayak sesleri vurmaktayken inleyen sineye
Lavlar gönül daðýnda gün yüzü görmek için dalga, dalga isyanda
Sonra düþlerdeki umutlar mý merhem olur yüreðe
Mahrem düþlerde ki özlemler týrmanýrken doruða
Sadece sevgi okþar duygularý, sevgili þefkatiyle yeniden
Akla kilitlenirken karmaþýk, girift bilmeceler
Potasýnda eriyor aklýn fersah, fersah uçuk demlerinde
Yine dönmeli özün süzgecinde eriyen gerçek zamana
Ayaklarý yere basýnca kaf daðýnda yaþayan hayaller
Kýyamam ki gözlerde kaybolan çocuksu bakýþlara
Aklýma geldikçe lacivert bulutlarýnýn bitmediði gönül coðrafyasý
Hüzünde arýyorum geceleri bir damla sevgide mutluluðu
Bana ait sevdalar kalsýn gönül daðarcýðýmýn mahrem kuytularýnda
Ýstemem sayfalar dolusu aþk nameleri, tek satýrlýk bir þiir bana bir ömür yeter…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.