Hani, gün yedi tepeler ardýna kayýp gider ya yuvasýna
Hani alem karanlýða tam gömüldü derken
Aydýnlýk seli akar ya geceye
Yeniden ýþýltýlý bir hayat baþlar raks ritimleriyle
Ýþte o zaman
Sis aydýnlýða býrakýr yerini
Baðrýnda ki yavrularým gelir aklýma
Gözlerim parlar
Sen aklýma gelirsin Ýstanbul
Gözlerim buðulanýnca yaðmur bulutlarýnda
Tren kompartýmanýnýn camlarý misali
Ve gözlerimde tüten canlarým takýlýr aklýma aniden
Vapur düdükleri kulaðýma çaðrý olur beþiktaþ iskelesinde
Ve ben yollara düþerim kar kýþ demeden
Çok özledim canlarýmý
Öyleyse
Bekle beni
Sana geliyorum Ýstanbul…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.