Hiç olmadýðýn bir yerde seni bekliyorum sevgili.
Ölüme ayarlý saat tik taklarý yankýlanýyor kulaklarýmda.
Pimi çekilmiþ bir þiir sessizliði dudaklarýmda.
Göz kapaklarým uykusuzluktan bitap.
Ellerim üþümüþ.
Cümlelerim çürümüþ.
Aklým senli ziyanlarda.
Yüreðim zifiri karanlýklara bulanmýþ.
Arabesk hüzünler çýnlýyor kulaklarýmda.
Ateþe veriyorum kimsesizliðimi.
Korkak firarlara çalýnýyor gözlerim, yutkunuyorum.
Öznesiz cümlelerin, devrik anlamlarýnda kayboluyorum.
Ömrümün en büyük imlâ hatasý.
Anla iþte,
Özlüyorum.
Yazamadýðým tüm cümleler kalemimde rehin þu sýralar.
Gözlerimde hüzzam acýlar.
Büyük harflerle özlüyorum seni.
Ama hiç bir intihar sökemiyor yalnýzlýðýn baðrýndan beni.
Özlüyorum kadýn,
Gönlünün deðemediði duygularda bekliyorum seni.
Ýki kelime arkada sokakta,
Saðdan dön, sola doðru biraz yürü.
Önüne hatýralar çýkacaktýr.
Ýþte tam orada.
sol yanýmda kalýyor sensizliðin mühürlü üzüntüleri.
Hatýralarým, yokluðunu ispiyonluyor gözlerime.
Damla damla seni döküyorum yerlere.
Nereye gitsem, sana çýkýyor tüm yollarým.
Uyuyarak unutulmaz ya acýlar,
Kaç geceden sabýr pehdahlamalýyým daha.
Gözyaþlarýna gebe gözlerim.
Faili meçhul þiirler saklýyorum gecenin karanlýðýna.
Bir tek hatýra yetiyor seni hatýrlamama.
Evvelim sen, zamaným sen.
Koþar adým kaçmak istesem.
Suretin yüreðime ok gibi saplanýyor.
Neden!