Tanrýnýn çekmecesinde gözlüklerim ve aynam hala körüm... bir kaç hektar tarlada korkak bir korkuluk mudur inanç insanlýk adýna yapýþtýrmalý kemikleri...
Ateþ açýklayýcýdýr son söz kibritin bir kibir anýnda ateþledi.. öykünürken içinde beceriksiz ölmelerin... Çok düðmeli bir elbisedir gece yatalak bir hücredir... yatak verilmiþ altýnmýdýr güneþ yoksa ateþ içinde yangýnmýdýr...
yýlmak ne gariptir yok olmak baðrýndan emniyetin, kalbin durgunluðundanmýdýr gün yüzünün hüznü evde yangýnlar sarýþýn korkular sýçramýþtýr perdelere... dinlersen çokta geç kalmamýþtýr beklemekten yorulmam neden ne tuhaf þimdi sarmaþýklarýn engeli sabýrsýzlýk ne acýdýr imkansýzdýr,camdan kemiklerle yürümek.
Ne tuhaftýr özgürlük ihtiyacý duymanýn bir iþe yaramamasý. bedellidir yaþamak ve ayak bastýðýnda sanýrken günlük güleç karþýlaþtýðýn kurudur...
sararmýþ seferler hep yarým boðazýmda düðümlüdür konuþsam yer sallanýr bir mühürdür aðzým.
D/C
Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
yagmurdamlasıı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.