Omzundan taþan yapraklarý, yola döken bir aðacýn gölgesinde sevmek seni. Uzun bir yolda yýkýlmýþ hayallerini toplamak çýplak ellerimle Ve her bir adýmda hayallerini sürükleyen sonbahar yeli: Þerefe! Bir yapraðýn, vatanýndan sürgün yemiþ þair gibi, Salýna salýna düþmesi gavur kaldýrýmlarýna güz vakti. Çillerini yeni dökmüþ küçük bir kýz gibi; Sen geleceksin arkana almýþ güneþi! O an aðlamamak için kendimi zor tutacaðýmdan deðil Zaman tam olarak on ikiyi beþ geçiyordu ve sen bembeyaz bir gelinlik giymiþtin. Sonsuzluða giden yüz günlük bir hikâye baþlar yüz gün sonra. Bak, görüyor musun; Yapraklarýný yollarýna döken bir aðacým þimdi. Gövdeme kazýyorlar dünyanýn en güzel ismini. Zaman tam olarak on ikiyi beþ geçiyor kýzým Ve sen bembeyaz bir gelinlik giymiþsin! Gölgemde dur; Islatýyorum ardýmda kalan tüm yeþillikleri.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Maruf Kaygılı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.