Bu kent içinde barýndýrýyordu seni,
Issýzlýk vardý bu kentte,
Sessizlik vardý.
Senin olduðun bu kentte sensizlik vardý...
Sýrf bu yüzden bile terk edebilirdim bu kenti,
Terk edebilseydim eðer seni...
Ve gitmek,
Basitti.
Gitmek basit olandý.
Senin olduðun bu yerde sensiz yaþamayý seçtim ben,
Beyin ölümü gerçekleþmiþ bir insan ne kadar yaþýyorsa,
O kadar yaþýyorum iþte.
Ne kadar varsa bana olan sevgin,
O kadar varým iþte.
Hilal Özcimbit
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.