Buruk bir tebessümdü, Unutamadýðým, Senden arda kalan. Ve kýsacýk bir veda… Bilip bilmeden Kahýrlara sürükleyen, Bilemezdim; Son cümleymiþ oysa.
Ne çok þey öðrendim þu hayatta: Hasret ve elem; Merak etme, Firar ettim artýk Düþler ülkesinden.
Ah da etmedim asla, Olsan da olmasan da Yanýmda. Yâd ellerdesin, Kim bilir kimlerlesin. Dünya oldu artýk Benim ezeli cehennemim.
Sükût ikrardan gelir sanmýþtým; Bilemedim ki, sessizlik En büyük korkaklýkmýþ. Yoksa geçit verir miydim, Önüme çýkan Ne varsa, Suskun kalýr mýydým, Vurgun yediðim yýllara.
Gün geçer, devran döner; Yaþarým keyfe keder, Figan etsem Neye yarar; Deli gönül bu, Akla zarar. Unuttum sanma, Koca bir yalan, Dualarým seninle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.