Cilveyle göz kýrparken uzaktaki yýldýzlar, Uzatsam ellerini yakalarým sanýrým. Ve birden kara mavi oluverir gökyüzü, Tekinsiz gecelerin boþluðunda kalýrým.
Adýný seslenirim gökkubbeye ah u zar. Bir yanýk rüzgâr eser, kavurur avazýmý. Gözyaþýmýn seliyle ýslanýrken bulutlar, Ey kuþlar ulaþtýrýn yarime niyazýmý.
Sessizce feryâd eden þiir olur özlemin, Kalemimle dertleþir, sayfalara çaðarým. Rüzgâr seni uðuldar, kulaðýmda hep sesin, Katrelerde seninle yaðmur olur yaðarým.
Sev,m Çiçek Karadeniz
SEVO CAN Saat: 02: 30 Sosyal Medyada Paylaşın:
YAZI YOLCUSU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.