Ne yazayým ki ben þimdi buraya gülüm? Sevdiðimi söylemem bile yetmiyor artýk bana, Tanýmlamaya yetmiyor bendeki seni. Aklýmdan çýktýðýn yok zaten de, Bazen yüreðime öyle bir düþüyorsun ki; Zihnim uyuþuyor, bedenim uyuþuyor ... O anda sensizlik öyle bir tüketiyor ki beni, Sanki dünya yok olsa yeðlerim bu yalnýzlýða ... Keþke þimdi karþýmda olsan ve iki kelime etsen, ’’Seni seviyorum’’ demen dünyamý deðiþtirecekken; ’’Ben iyiyim’’ desen mesela, Ya da sen sussan da sadece gözlerime baksan iki saniye Ve nasýl da baþlý baþýna sen olduðumu görsen ... Maalesef bu satýrlar bile yetmiyor bendeki seni anlatmaya Ve yine eksik kaldým bu satýrlarda ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
attilata Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.