Adını da siz koyun, benim mecalim yok artık daha fazla yazmaya ...

Hayaliyle girersin yataða,
Tuhaf bir mutluluktur bu aslýnda
Hani yokluðuna þükredersin o anda
Büyük bir aþktýr hayaline sarýlabilmek, hayaline gülümseyebilmek,
Aþkýn ta kendisidir aslýnda dokunamadan sevebilmek ...
Sonunda farkýnda olmadan dalarsýn uykuya
Ama rüyanda da yalnýz býrakmaz seni týpký uykusuzluðunda olduðu gibi...
Sabah uykuna bir güneþ gibi doðar yeniden hayali,
Gözlerinden önce ellerin yoklar yataðý,
Önce kýsa bir huzursuzluk duyarsýn,
Kýsa bir kýzgýnlýk,
Öfkeyle okkalý bir küfür savurursun;kendine, ayrýlýða, mesafelere ...
Sonra tuhaf bir mutluluk sarar benliðini,
Hani derler ya geç olsun ama güç olmasýn diye,
Gecikmesine bile hayýrla bakarsýn,
Kimine göre kendini avutmaktýr bu,
Kimilerine göre boþ bir hayal ...
Unutma gülüm insanlýðýn doðuþu bile bir hayal ile baþlar ...
Herkesin harcý deðildir gülüm uzaktan sevmek,
Herkesin harcý deðildir mesafelere direnmek ...
Dedim ya gülüm;
Son nefesim Allah, son bakýþým gözlerin olsun ...
Sosyal Medyada Paylaşın: