Ruhu sýký tutmalý ki düþmesin! Sönmez ümitler, dipdiri hayallerle... Sýmsýký sar onu, üþümesin! Dalýp giden çýnarýn asýrlýk þarkýsýndaki büyü.
Git bahar! bir zaman sonra yine gel, ýsýt yüreðimi dünlü günlerin yarýnlarýyla... Kara tren gibi hasret söyleme! bir yaralý kuþ gibi düþerim kaldýrýmlara. Gözlerim tanýdýk bir yüz görüyor az ötelerde. Taþlý sulardan ayaklarýn kanamadan geçme! resmin dýþýndan bakarsýn hayata ve ben resimlerde kalýrým öylece...
************
Duygularýmý ifade edemedim sustum..! Hâlbuki konuþma, kendini ele vermek demekti. Düþündüðünü dillendirmekti. cümleleri aþikâr eylemekti, içini aþikâr eylemekti, sustum..! Duygularýma harf elbisesi giydirip, yalan söze karýþmamalýydý, samimiyete kýyýlmamalý, öz hýrpalanmamalýydý...
Yüreðimin yansýmasý kalmýþtý sözcüklerde, dünya kadar tepkim vardý, dünya kadar cüceye! Yorulmaktan þaþkýn, þaþkýnlýktan yorgun idim...
Bir koca çýnar gibi görürken onu dal bile olamamýþtý gözümde, "kuþ misali daldan dala atlamýþ, parça parça daðýtmýþtý içindeki sevgisini" Düþen düþmüþtü düþ’ten öte, ve bir daha kalkamayacaktý gönlümde... Ýçinde bulmalýydýn diye mýrýldandým içimden, içten içe kemirdi kurt’lar demir balyalar gibi çöktü yüreðime...
Sorularla boðuldum yine, tamda cevaplarýný bulmuþken nasýl da ettin içine. Bu lüzumsuz hýzý, sür’ati durdurmak gerek! "Ýnsan olan yerlerim çok aðrýyor"...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülden Demirkoparan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.