O yüksek sesli ýsýrgan yalnýzlýðýn Kanlý patikalarýndan geçiyorum Yüreðimde eskimiþ aþk kesikleri Gönlümde hüzzam ayrýlýk türküleri Sesler çoðalýyor sona ilerledikçe Gün kýsalýyor ansýzýn kendi içinde Aþk asi bir tabu gibi bileklerimi sýkýyor Ruhumun kelepçelerinde gecenin ýssýzlýðý Hiddetli sözlerinde kýyamet bildirileri
Ne çok çoðalmadýr oysa aþký düþünmek O rüzgâr koylarýnda kendimle seviþmek Kurumuþ aðaçlar gölgesiz vakitler ayininde Yalnýzlýk hengâmesini fýsýldýyor deli rüzgâr Ýliklerimi titreten üþümüþ elli gecelerde Ne çok yaþamaktý senli uykulara dalmak
Senden arta kalanlarý toplasýn þimdi sakiler Hýncýnýn yastýklarýna göm inatçý ruhunu Ateþlerle seviþtir bedeninin gök sevilerini Eskimiþ dünlerle avut o serkeþ gönlünü Bakir kâbuslarýn tufaný baþlasýn yüreðinde Kafesine dar gelen azaplar boðulsun içinde Gül bahçelerimi de sökerim bir gün ellerimle
Selahattin YETGÝN Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.