Üçüncü ranzanýn üstünde Oldukça samimi yatakla tavan. Korkuyorum bazen Uyanýrken gerinmeye; Aþaðýya düþerim diye de Korktuðum olmuyor deðil… Karþý ranzanýn üstünde Yatýyor Yemenli dostum O da üst kat komþum… Ortak bir lisanýmýz yok þimdilik Ama anlaþmak için lisana ne hacet! Ýçerisi aydýnlandý birden Mikail ýþýklarý açýp söndürdü alay eder gibi Yemenli korktu. Ardýndan gök gürledi Kabýna sýðamýyordu yaðmur sularý Bulutlarý yýrtarcasýna fýþkýrdý sonra Öylesine hiddetli yaðýyordu ki! Yemenli kalktý yataðýndan Duraksadý bir an… Aþaðý atladý Yavaþ yavaþ yürüdü pencereye Mikail de ýþýklarý açmayý ihmal etmiyor Yemenli dostum düþmesin diye… Pencereye vardý Lisana, yemeklere, insanlara olduðu kadar Yaðmura da yabancýydý anlaþýlan. Hayranlýkla seyretti epey zaman… Dedik Karadeniz’in yaðmuru bitmez Sýla özlemi dinmez Ama gurbet elde yalnýz olmak da Güzel þey be kardeþim! Bir lisan, bir insan Bir insan, yeni heyecan…
Sosyal Medyada Paylaşın:
buraktasci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.