Yapraklarýný döken bir aðaç Dalýnda sallanan son yaprak Yalnýz ve düþmek üzere… Eylülün sonlarýndayým; Ve o yapraktan farksýzým…
“Kes at o aðacý!” dedi biri. Aðacý besleyen su damlasýna sövdü hatta… Ama aðacý kesersem Bir daha filizlenemem ki… Bahar yakýnda gelir elbet.
Sosyal Medyada Paylaşın:
buraktasci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.