SEN YETERKİ GİT
Eðer gün gelir de
imansýz bir sevdanýn elinden burkulursa yüreðin ,
aklýna getirirse yalnýzlýðýn beni,
ýslak resmimi sür gözlerinin kýzýllýðýna.
Etrafýna saçýlmýþ kýrýk dökük hatýralarý
bir bir topla.
Aynalar suçunu yüzüne haykýrýrken
utanç duyduðunda,
savur ömrümü yalnýzlýðýna.
Bitir her þeyi...
Yarým býrak sazýmdaki türküyü,
yoksulluðuma kattýðým gözlerini de
al ve git..
Varsýn yarým kalsýn þarkýlarým.
Sen git...
Serçelerin gözyaþlarýnda yakýlsýn dualarým.
Sen git..
Ayrýlýklar titrek dudaklarýmýn kýyýsýna
acý tebessümler býraksýn.
Sen git..
Varsýn yaðmurlar ýslatsýn kederimi
Varsýn gelmeyen sabahlar vursun düþlerimi .
Sen git..
Hatýralar gün be gün hüznüme dokunsun.
Sen git..
Ayýn yýldýzlara ihanet edip
ýþýðýndan mahrum býrakarak,
karanlýða mahkum ettiði gökyüzünün hüznünde
kaldýrýmlarýn en masum halini izlerim bu kentin.
Sen git..
Hüzzamla bestelenen þarkýlar
yankýlanýrken kulaklarýmda,
sokaklarýn suskunluklarýna gözyaþlarýmý
koyuveririm gider....
Sen yeter ki git ....
Mehmet Zafer
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.