tanrý hep vardý
oradan bizi izlerdi
…..
gizemli hayatlarýn masalý bu
fogo adalarýnýn dudak uçuðunda
terk edilmiþ rengi uçmuþ evlerin
kýrýk camlarýndan haykýran açlýk
soðuk -ölüm –yalnýzlýk
üçlüsü…
uzak diyarlarýn
þýmartýlmýþ kentlerinde güneþ
selam vermez hiç buralara
karanlýk soðuðu, soðuk sefaleti besler
diðer insanlar gibi kaçmalýydý belki
hýrçýn dalgalarýn keskin ucundan
kimileri gider
kimileri kalýr-dý
kör bir baðlýlýk geçmiþe
çeliþkiler yumaðýný sarar benliðe
kývrandýkça acýdan, su çeker vefaya
soðuk ve yoksulluk iþlemez kemikten bedene
kaçmak istedikçe çivilenir ayak
buzdan kulelere
ölüm bile kýymet vermez
sürünen bedenlere, sürüklenen hayallere
tahta masanýn baþucunda bekleyen
sýcak bir þarabýn rengidir özlem
her gün azar azar silinse de
gözyuvalarýndan
yalnýzlýk
her þeyle beraberdir
yumru tepecik de gövdesi buz tutmuþ çam
silinmiþ ayak izlerine ev sahipliði yapan buzdan çadýr
yýllardýr ayný çöp kutusunda atýlmayý bekleyen
boþ konserve kutusu gibi
deðerlidir
küçük lambanýn isi
sevilen bir þarkýnýn dilden çaðlayan nakaratý kadar
güzel hatýralarý çaðrýþtýrýr
mesela bolluðu… neþeyi
eþ ve ahbaplarýn kurulduðu küçük ziyafet masalarýný
ah! o yýllar…
þimdi
sadece yollar var
baktýkça önce geniþleyen, sonra uzadýkça küçülen
unutulmuþ limana gelmeyen yolcular
ya da hayalet gemiler
insan
konuþmadýkça düþüncelerini büyütür
tek bir çekirdeðin kök salmasý topraða
ve kuþlarýn çýðýltýsý gibi
devleþen dallar da
……
onlar
biliyor
melekler çürüyen patatesleri kutsadýkça…
tanrý orada
ölümse bir gün gelir…
ayþe uçar
28-09-2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.