ELVEDA…
Sen;
ruhumun labirentlerinde dolaþýrken
mehtabýn alacakaranlýklarýnda
zifafa giriyordu güneþ
bir bilinmeze doðru kayarken gece
tanyeri patlýyordu
günaha bulanmýþ bedenimde
sustu; ve öylece kalakaldý
kirpiklerime yapýþmýþ hatýralar
yanýksý bir ruj kokusu
yastýðýmý boyarken kýrmýzýya...
alevden bir mermi gibi
yerlerinden fýrlýyordu gözlerim
diþlerin minesi arasýna karýþmýþtý
ayazdan titrer gibi
birbirine vuran dudaklarým
þiirin nakaratlarýnda dolaþýyordu
sürç-i lisan eden dilim
ve;
aþktan anlamayan biçare ben
toparladým yüreðimi senden
ELVEDA……
28.09.2013 01.53
Bülent ARI/GAZÝANTEP
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.