Sen...

Sanki her seferinde yeniden doðuyorum,
Yeniden aþýk oluyorum sana,
Elini tutuyorum, unutuyorum herþeyi,
Sadece seni hatýrlýyorum...
Utangaç bir yüz var karþýmda,
Sanki korkmuþ gibi sakýnýyor,
Utanýyor gözlerimden,
Bakýþlarýma hayran bir yüz,
Karþýmda...
Nefesi titriyor, konuþamýyor,
Yok hiç ses, seda,
Öyle beyaz ki yüzü,
Kar bile, kararýr karþýsýnda,
Bune güzellik !
Ýnsan deðil adeta...
Tel tel saçlarý, salýnýyor,
Savruluyor , ince bir rüzgarla...
Tüm duygularým onu iþliyor bedenime,
Baktýkça kayboluyorum gözlerinde...
Öyle kokuyor ki teni,
Nakýþ nakýþ siniyor, kokusu bedenime,
Göz bebekleri büyüyor, baktýkça gözlerime,
Kalbimin derinliklerinden bir ses;
Haykýrýyor...
Seni seviyorum, seni çok seviyorum diye,
Konuþamýyorum...
Dudaklarým sýmsýký kapanmýþ,
Engel oluyor dilime...
Ellerim titriyor uzanýrken ellerine,
Utanýyorsun...
Usulca çekiyorsun elini, ellerimden,
Kýskanýrken seni kendimden,
Uzak kaldým nefesinden, teninden,
Hasret kaldýðým güzel yüzünden,
Alýyorum duygularýmý, en derinden...
Hayallerimde bile yok yüzün,
Namahrem gibi utangaç gülüþün,
Artýk, gecelerime oldu hüzün...




Sosyal Medyada Paylaşın: