Yaþamýn aydýnlýðýnda saklanan hüzün, Belirir siyah bir elbise içinde Akþam olunca.
Bütün duvarlar adýný çaðýrýr, Tutar ellerimden aynalar, Söylenmemiþ ne kadar þarký varsa Kulaðýmda sur sesi…
Bir yudum su, masanda ayný çiçek, Ayný film oynar televizyonda… Aksi olmamýþlýðýn Sessiz ve kara, gözlerinde gecenin. Bir ürperti hatýralarda Ben susarken.
O çýlgýn çocukluðun Nazenin bir yalnýzlýktýr kucaðýmda. O metruk tavan arasý umut Sol yanýmda. Bütün yarým kalan aþklar adýna ölürüm Akþam olunca.
Ve gülerken Yüzümde koca bir Ýstanbul tutuþur, Sokak sokak yanar ayak izlerin. Ýçimde bir kuyu ; Soðuk ve derin, Sonsuza açýlýyor gibi Sen annenin koynunda uyurken Yenice sevdalarýn neþesiyle…
Akþam olunca Yeniden okunur hikâyemiz Yaðmurlu bir yüzün çizgilerinde… Nedamet þakaklarýmda yaðlý bir kurþun. Keþkelerimden usanýr beynimi kemiren ur. Sonra, Bütün madde uyur akþam olunca…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tuğra34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.