FÖTR ŞAPKALI ADAM

Yaþ almýþtý hayattan bir hayli.
Aðarmýþ sakallarýyla, dikildi karþýma,
Bir sabah, saat erkendi...
Baþýnda bir fötr þapka,
Üzerinde lacivert bir takýmla...
Maðrur ve gururlu bakýþlarýyla,
Hayatý sorgular gibi...

Ardýndan geçti, oturdu karþýdaki masaya.
Elinde yýllanmýþ bir baston vardý.
Onu da koydu yanýna, usulca.
Bir kahve söyledi ve baþladý yudum yudum tatmaya.
Baþýný kaldýrdý, þöyle bir baktý etrafýna.
O an, alnýnda yýllarýn yorgun izleri,
Yavaþ yavaþ çýktý ortaya.
Gözleri buðuluydu, yüreði kederli.
Belli ki zengin biriydi, týpký gönlü gibi.
Dakikalar geçmiþti.
Kahvesi nihâyetlenirken zamanda,
Bir kalem çýkardý, bir kâðýt,
Baþladý birþeyler yazmaya...

Saatler tükenirken aðýr aksak,
Düþtü kalem elinden.
Âheste âheste kalktý yerinden,
Yanýma geldi.
Birkaç karalanmýþ sayfayý, býraktý ellerime,
Ve gitti, tek bir kelime etmeden...

Önce, açamadým yorgun sayfalarý;
Sonra bir merak, okudum tüm yazanlarý,
Tutamadým gözyaþlarýmý.
Mektubunu, sevdiðine yazmýþtý.
Bir de sonunda, bana bir not vardý:
"O kadar benziyorsunuz ki rahmetli karýma..."

MUTAHHARA ARLI ÖZKÖK
muti
Sosyal Medyada Paylaşın: