DENİZ
Neden yavuklusunu kaybeden
Taze gelin gibisin deniz
Eleme boyanmýþ o bal gözleriniz
Sen ki aykýrý sularý taþýmazdýn bünyende
Neþe anlamýný bulurdu sende
Oysa akýþýn mutluluða deðil miydi
Yüzüstü býrakýp giderken beni
Minik adýmlarýnla ateþe yürümüþsün
Ateþe el vurup ölümü düþünmüþsün
Þayet nerden bilebilirdin
Ýbrahim’i nefes taþýdýðýný
Cücesi þöyle dursun
Devasa ateþlerin seni yakmayacaðýný
Uysal bebekler gibi duruldun deniz
Gýcýrtýsýna raðmen dünyanýn
Azap yaðmurlarý düþerken üzerine
Rengini yitirmeden
Maskeni de düþürmeden
Aktýn bilmediðin diyarlara sebepsiz
Aðýtlar yakýlýr koptuðun bu topraklarda
Karalar baðlanýr
Dilek aðaçlarý kurur
Aþýðýn telinde gözyaþý durur
Dalgalandýðýn yüreðimi
Bir susuþun bir de kolay unutuþun vurur
Bu yürekte deðil bir damlacýk su
Koca ummanlar kurur
Bahtsýzlýðým çalýnmadý ya yüzüne deniz
Biz Haþim’in nesli
Gecenin adamlarý
Melali sevenleriz
Bahtý çul diye topraða serenleriz
Vardýðýn yerleri meneviþler bürümüþ deniz
Dalgalarýn vurmuyor beklediðim kýyýna
Iþýltýsýný bulmuþ anlaþýlan gözleriniz
Huzuru mayalamýþ marazlý ruhuna
Boðmuþ oyalý tebessümlere þüphesiz
Haykýrsam avazýma konar mý turnalar
Hançeremde biriken gam
Yakmaya baþlar alemi azar azar
Kalan aðlar giden aðlar araftakiler aðlar
Aðlar avazýmý taþýyan sütten ak turnalar
Aðlar kýyýnda bekleyen çaresiz sevdalýlar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.