oðlumun yüksek tahsilini yaptýðý bu küçük þehre sýk sýk gelir olmuþtum her þey bin türlü bahane O’na rast geldiðim bu güzel þehre, güne, caddeye oðluma deðil.. Gülüm’e gelir olmuþtum her seferinde
neler neler paylaþtýk günler geceler boyu uygun olduðunda; o çaldýrýp kapatýyordu onda derin izler býrakan her merak ettiði konu beni acemice günlerce meþgul ediyordu
üçüzlerine hamile olduðu dönemde kocasý onu yalnýz býrakmýþ hastanede, içim yandý herkesin eþi; öðretmen, memur, bankacý, “bizimki de müdür” demiþ köyde çiftçi adamý
köye dönünce anlatmýþ ki; kocasý “çobanýn teki”ymiþ “bir sürü keçiyi idare ediyor ya ondan” dedim demiþ, ya benim eþim.. beni bilmez, önemli de deðilmiþ kim ve ne olduðun deðil.. güzel olan “sevilmek”miþ
ahh Gülüm, geçbaharým yýllar yýlý nerelerdeydin gelip yýllar öteden beni yine en az böyle sevseydin kendimi suçlu hissetsem de, ömrümce hasretimmiþsin ben seni beklemedim ama, sen de bana çok geciktin
aþk imkansýz olan ise sevda nasýl bir þey
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.