Kadıköy Rıhtımı

Bir hasret biriktiriyorum omuzlarýmda
Yüküm boldur.
Çünkü seni özlemek sevgilim
Bir miçonun karýsý olmak gibi bir þey
Çünkü miçolarýn karýsý olmaz
Ve limanlarý vardýr, içinde kadýn olan
Hepsi o.

Gözlerin Kadýköy Rýhtýmý’ndan bana bakýyordu
Ki güneþ vuruyordu gözlerime, sarý güneþ
Ellerin de limoni bir tat, rýhtým martýlarý kadar ekþi
Az-biraz da soðuk
Sevgilim, seninle þimdi midye yiyiyoruz. Ýzmir midyesi
Kim bilir, hasretini midyeme koydun belki

Sonra bir kalabalýk vardý
Kalkan ve yanaþan vapurlar
Süregelen her dayatma
9:45 vapurunu ertelletti bana
8:00 otobüslerine düþman oldum.
Ve uçan her kuþ, dalan her karabatak
Hasret kondurdu gönlüme
Ki sevgilim ben seni yolcu ederken,
Sarýlmana deðdirmiþtim tüm sevgini

Gittin sen þimdi, arþýnlarýn yerini fersahlara býraktýðý diyarlara
Aramýzda bir parmak bile yokken
Ki doyamadan gözlerine
Gittin. Þimdi fersahlar dolandý gözlerime
Unutma sevgilim, unutma
Sarýlýþýmda býraktým sevgimi, hiç unutma!

Vapurumun küçük haytasý þimdi martýlar oldu
Ve elimde atabileceðim tek parça simit yok
Gidiþine sakladýðým tozlu-dumanlý sigaram
Martýlar ne anlar sigaradan yahut insanlar
Ki sevgilim biliyorsun,
Ellerim boþtu gelirken
Doldu seninle dönerken...
Sosyal Medyada Paylaşın: